Alejandra Cijntje is opgeleid aan de Hogeschool Utrecht in Internationale Media en Communicatie. Sinds het afronden van haar opleiding is zij freelance werkzaam als kunstschilder en illustrator.
De Open Atelier Route
Als ik Alejandra spreek, heeft zij net haar eerste deelname aan de Open Atelier Route (OAR) achter de rug. Het weekend van 2 en 3 maart, was zij een van de kunstenaars die hun werk tentoonstelden in Casa Moderna, in Punda. Alejandra was het hele weekend in de weer met het ontvangen van bezoekers en uitleg geven over de kunst bij Piso Serø in Casa Moderna.
Alejandra is een slanke, jonge vrouw met een innemende glimlach en een warme persoonlijkheid. Bij onze ontmoeting heeft zij haar haren in lange, smalle vlechten om haar gezicht hangen. Ze heeft een zachte, maar heldere stem die goed bij haar past. Alejandra is een nieuwkomer in de kunstscene met een frisse kijk op de sector. Ik ben benieuwd naar haar visie en ervaringen.
Vervormde ledematen en diepe tinten
Alejandra’s stijl, met zwevende figuren tegen een eenvoudige achtergrond, roept enigszins het werk op van de Frans-Russische kunstenaar Marc Chagall (1887-1985). Haar figuren hebben licht vervormde ledematen en gelaatstrekken, waarbij alle aandacht gericht is op de handeling van een enkele figuur. De diepe, zachte kleuren die ze gebruikt zijn mooi op elkaar afgestemd.
Alejandra verwerkt verschillende symbolen in haar schilderijen. Door die kleine details blijf je als kijker nieuwe facetten in het werk ontdekken. De uitvergrote ogen van de personages houden je blik bijna dwingend vast. Het is alsof je pas mag wegkijken als je deelgenoot bent gemaakt van hetgeen zij je willen vertellen: hun pijn, hun angst, liefde of berusting.
Achteraf beschouwt Alejandra de Open Atelier Route als een stimulerende ervaring. Zij heeft genoten van het contact met bezoekers. In tegenstelling tot bij een expositie, waar je vooral oppervlakkige complimenten krijgt, voerde zij nu diepgaande gesprekken over haar werk.
Positief signaal
“Complimenten krijgen voor je werk is natuurlijk fijn”, lacht Alejandra. “Maar ik wil ook horen waaróm het werk goed is of waaróm ik iets op een andere manier moet uitproberen.” De feedback die zij kreeg, waardeert Alejandra enorm. Het feit dat zij ook werk heeft verkocht beschouwt ze als een positief signaal, vooral gezien haar status als nieuwkomer in het veld.
Authentiek zijn
Alejandra is enthousiast over de lokale kunstscene, die ze dynamisch en interessant vindt. “Steeds meer kunstenaars durven authentiek te zijn, in plaats van te voldoen aan de verwachtingen van het publiek”, zegt Alejandra en dat is voor haar inspirerend. “Het vergroot de diversiteit van het aanbod en het is een kans voor Curaçao om zich los te weken van commerciële of toeristische kunst. Meer diepgang in de creatieve sector, brengt een nieuwe energie in de samenleving.”
In de korte tijd dat zij actief is als kunstenaar heeft zij ontdekt dat de belangstelling voor de beeldende kunst groeiende is. Er komen bij Piso Serø in Casa Moderna veel schoolklassen langs en over het algemeen ervaart Alejandra dat meer mensen beseffen dat beeldende kunst hun aanspreekt en ook echt iets voor hun betekent.
Musea en curatoren
Ondanks de positieve ontwikkelingen die Alejandra noemt, zijn er veel uitdagingen waar zij als kunstenaar mee te maken krijgt. Allereerst noemt zij dat er onvoldoende goede en betaalbare materialen beschikbaar zijn. Daarnaast wijst zij op het ontbreken van een nationaal museum voor contemporaine kunst, met competente curatoren. Dit gebrek aan een podium resulteert in een ontoereikende presentatie van de lokale kunst op Curaçao.
Het gevolg is dat je er alleen voor staat, vindt Alejandra en dat is soms frusterend. Er is geen begeleiding, vakbond of kunstenaarsvereniging beschikbaar. Ze ziet dat de elke succesvolle collega een eigen weg heeft bewandeld. In feite moet iedereen voor zichzelf ontdekken wat wel of niet werkt en er het beste van maken. Oprecht vraagt Alejandra zich af of het ook anders kan.
Alejandra merkt op dat zij tot nu toe regelmatig kans heeft gekregen om zichzelf als kunstenaar te laten zien. Toch mist zij op Curaçao meer kunstenaarscollectieven, zoals Piso Serø, meer opkomende kunstenaars of dat er in de media regelmatig gepubliceerd wordt over beeldende kunst. Als starter heb je daar behoefte aan, en tegelijkertijd wil je ook weten wat zich buiten Curaçao afspeelt. Daarom is het voor kunstenaars belangrijk om kunstfestivals te bezoeken. “Misschien kan Curaçao een Caribische kunst biënnale organiseren, dat zou helemaal fantastisch zijn”, zegt ze hoopvol.
Exposeren op scholen
Een kunstenaar heeft ook een verantwoordelijkheid om anderen te bereiken en te enthousiasmeren. Stel dat ze vanuit de regering een opdracht zou kunnen krijgen om bij een school een expositie van haar werk in te richten, al is het voor een week. Daarmee kun je heel veel mensen bereiken, denkt Alejandra. Ze kan dan haar werk tonen aan leerlingen, docenten en al het personeel. Zelfs mensen uit de buurt kunnen komen kijken. Maar het gaat haar vooral om de jonge leerlingen. Wie weet hoeveel kleine Frida’s en Chagall’s je zo kunt inspireren, zegt ze enthousiast.
Kunst, creativiteit en verbinding
Tot slot benadrukt Alejandra het belang van kunst voor onze samenleving. Voor haar gaat kunst niet alleen om schoonheid. Het stimuleert creativiteit en verbindt mensen. Ze sluit het gesprek af met de stelling: “We hebben kunst nodig in ons dagelijks leven en daarom moeten wij het koesteren: het stelt ons in staat om te genieten van de mooie dingen, als samenleving te kunnen groeien, sterk in onze schoenen te staan én dichter tot elkaar te komen”.
