Rianne Hellings is docent kunstvakken, webdesigner en eigenaar van Kuki+Ko. Samen met haar man, Ace Suares, woont ze in het kleurrijke Otrobanda. Tijdens mijn samenwerking met haar waardeerde ik haar creativiteit en zorgvuldige werkwijze. Ze luistert aandachtig, denkt mee en door haar vriendelijke stem en natuurlijke kalmte ben je bij haar snel op je gemak.
Als kunstliefhebber en verzamelaar weet Rianne heel goed hoe spannend de eerste kunstaankoop kan zijn. Wanneer ik op een ochtend, onder de brandende zon, bij haar voor de poort sta, ben ik nieuwsgierig naar wat mij te wachten staat. Omdat ze al zo lang op Curaçao woont, verwacht ik automatisch het werk van een lokale kunstenaar. Maar Rianne verrast me.
Groot, kleurrijk en schokkend
Binnen, in haar koele woonkamer toont ze vol trots een groot en kleurrijk schilderij. Zeven naakte vrouwen, tenger en schematisch weergegeven, staan achter een bruine leunstoel. In die stoel zit een stevige, naakte man met een blauwe huid, volle lippen, kale schedel en een grote bruine buik. Hij zit wijdbeens en zijn grote voeten rusten op het warme geel van de vloer. Het is een expressief schilderij, en ik vind het lichtelijk verontrustend, maar Rianne kijkt er met andere ogen naar. Ik zie hoe het haar raakt.
Rianne glimlacht als ze mijn verbaasde gezicht ziet: “Misschien is het werk schokkend,” zegt ze openhartig. “Maar ik vond het prachtig toen ik het kocht. Het past bij wie ik toen was: jong, nieuwsgierig en onbevangen.”
Antiek en pronkstukken
Rianne groeide op in Nederland, in een gezin waar vooral antiek en pronkstukken het interieur bepaalden. Moderne kunst kwam pas later in beeld. Op de middelbare school ontdekt ze haar creativiteit via een cursus Textiele Werkvormen. Daarna begint ze aan de opleiding Creatieve Therapie. Uiteindelijk kiest zij voor de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg, waar ze haar interesses voor kunst en onderwijs kan combineren.
Vriendschap
Haar eerste kunstaankoop doet Rianne in 1991, een jaar voor haar vertrek naar Curaçao. Ze studeert dan nog, maar herinnert zich het moment glashelder. Door de spontaniteit ervan, en omdat ze de kunstenaar persoonlijk kende. “Het is een werk van Antoine Timmermans,” vertelt Rianne, “Hij was afgestudeerd aan de kunstacademie in Den Bosch en ik had weleens werk van hem gezien. Onze vriendschap ontstond toen wij in hetzelfde studentenhuis woonden.”
De wereld van Cybersissy
Antoine Timmermans (1964) was toen al een markante persoonlijkheid: excentriek en uitgesproken maar tegelijk vriendelijk en zachtmoedig. Rianne vertelt dat hij destijds werkte als schilder en keramist. Pas vanaf eind jaren negentig treedt hij ook op als drag-artiest, zanger en performer bij de Danssalon in Eindhoven. Voor zijn alter ego Cybersissy maakte Antoine fantasievolle, extravagante kostuums, waar Rianne vol bewondering over spreekt. In die periode vormt hij als Cybersissy samen met BayBjane een uniek duo. Ze krijgen grote bekendheid in het Duitse uitgaansleven, met optredens in Berlijnse clubs en internationale queer festivals.
Als ik het geld had …
Begin jaren negentig helpt Rianne Antoine regelmatig bij zijn exposities. Op een dag is ze bij hem in zijn atelier als Antoine zich hardop afvraagt of hij wel goed bezig is. “Denk je dat het nog iets wordt met mij, Rianne?” Ze hoort de serieuze ondertoon en reageert spontaan met “Ja, dat weet ik zéker. En als ik het geld had, kocht ik nú een werk van je”.
Tot haar verbazing weet Antoine meteen welk werk ze bedoelt. Hij wijst ernaar, biedt haar een betalingsregeling aan, en de koop is gesloten. Rianne voelt zich de koning te rijk als ze zijn atelier verlaat: lopend, met haar fiets aan de hand en het grote schilderij balancerend op de trapper.
“Ik had daarna dagenlang spierpijn in mijn arm,” vertelt ze lachend, “maar het was het allemaal waard!”
Slapen naast de aanwinst
Meteen toen ze het werk in het atelier van Antoine zag, wist ze, “Die vind ik zó mooi”. Ineens is het bij haar thuis, en is het van haar. Ze hangt het in de woonkamer en sleept dan haar matras er naartoe. Die avond valt ze in slaap terwijl haar blik op het schilderij rust.
Tot dan toe had Rianne nooit overwogen om zelf kunst te kopen. Deze aankoop was volkomen onverwacht, maar ze heeft er nooit spijt van gehad. “Het is best een seksueel werk,” zegt Rianne bedachtzaam. “Zijn schilderijen waren expliciet, soms met een ironische of donkere ondertoon. Dit werk was iets rustiger, maar nog steeds typisch Antoine. De kleuren zijn intens, en zijn losse schilderstijl spreekt me enorm aan.”
Vertrouwd gevoel
Een jaar later vertrekt Rianne naar Curaçao en timmert ze eigenhandig een houten kist om het schilderij veilig te kunnen vervoeren. Waar ze ook woont, het krijgt steeds een prominente plek. “Bij elke verhuizing bepalen we eerst waar het schilderij van Antoine komt te hangen,” vertelt ze, “pas daarna richten we de rest in”. Ze kijkt er niet dagelijks naar, beseft ze, maar het geeft haar een vertrouwd gevoel. “Ik kocht het meer dan dertig jaar geleden en zal het nooit wegdoen.”
Kunst met een verhaal
Na haar eerste aankoop volgt er meer. “Ik ontdekte wat mij aantrok en dat ik het fijn vond om kunst in huis te hebben waar een verhaal aan verbonden is.”
Ze koopt onder andere een bronzen plastiek van beeldhouwer Nelson Carrilho (1953), De Koningin, bij Gallery ’86. Ook vindt ze ooit in een kringloopwinkel een sculptuur van outsider-kunstenaar Nepomuceno (1908-1975). “Ik kocht het voor een klein bedrag,” vertelt ze, “Maar ik ben er nog steeds zielsgelukkig mee.”
“Kunst is voor mij nooit zomaar decoratie,” benadrukt Rianne. “Het is iets wat raakt, verwondert of confronteert. En dat begon allemaal met die eerste aankoop.”
